Ας υποθέσουμε, ότι παίζουμε ρώσικη ρουλέτα και ο κύλινδρος του περιστρόφου μας περιέχει έξι σφαίρες. Γυρίζουμε τον τροχό και πατάμε τη σκανδάλη. Πρώτη ερώτηση:αν ξέρουμε ότι ο κύλινδρος περιέχει μόνο τέσσερις σφαίρες, πόσα χρήματα είμαστε διατεθειμένοι να πληρώσουμε για να αφαιρέσουμε τις δύο;; Δεύτερη ερώτηση: αν ξέρουμε ότι στο περίστροφο υπάρχει μόνο μια σφαίρα, πόσα θα ήμασταν διατεθειμένοι να πληρώσουμε , για να την αφαιρέσουμε;;
Κι ενώ οι περισσότεροι θα πήγαιναν στο ενδεχόμενο της δεύτερης ερώτησης, η μαθηματική επιστήμη έρχεται να μας πει ότι, στην πρώτη περίπτωση περιορίζουμε τον κίνδυνο του θανάτου κατά δύο έκτα, ενώ στη δεύτερη μόνο κατά ένα έκτο. Δυστυχώς, αποδεικνύεται πόση σημασία δίνουμε στο μηδενικό ρίσκο.
Απαγορεύτηκε η χρήση καρκινογόνων συστατικών στα τρόφιμα, αλλά προστέθηκαν ένα σωρό διατροφικά πρόσθετα εξίσου επικίνδυνα, κάποιες φορές. Σε μια χημική μόλυνση ,τα άτομα εκφράζουν τον ίδιο φόβο, είτε το ρίσκο βρίσκεται στο 99% είτε στο 1%! Εάν ήμασταν αρχηγοί ενός κράτους και επιθυμούσαμε να εξαλείψουμε τον κίνδυνο της τρομοκρατίας, θα έπρεπε να ορίσουμε έναν χαφιέ για κάθε πολίτη κι έναν χαφιέ για κάθε χαφιέ!Πολύ σύντομα το 90% των πολιτών θα αλληλοκατασκόπευαν! Τέτοιες κοινωνίες δεν είναι βιώσιμες!
Μηδενικό ρίσκο λοιπόν δεν υπάρχει, ούτε στη δουλειά μας , ούτε στη σχέση μας, ούτε στον γάμο μας! Αυτό που μένει σταθερό αρκετά, είναι η προσωπική μας ευτυχία. Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι παραμένουν ευτυχισμένοι, καθώς κύριος στόχος τους είναι η ευτυχία, ενώ οι δυστυχισμένοι τις περισσότερες φορές παραμένουν να μένουν στη γειτονιά της δυστυχίας. Γεννιόμαστε με έναν κύριο στόχο, κατά τον Αριστοτέλη. Την κατάκτηση της ευτυχίας!! Πάμε λοιπόν!!!